Jak wygląda leczenie entezopatii?

Entezopatie, czyli zmiany wynikające z przeciążenia lub naciągnięcia ścięgien są przyczyną bólu oraz w wielu przypadkach ograniczenia ruchomości. Leczenie powinno być podjęte jak najszybciej, ponieważ toczący się stan zapalny w okolicy przyczepu powoduje dalsze zmiany, co może prowadzić do oderwania się ścięgna od kości. Zobacz, na jakiej podstawie stawiana jest diagnoza oraz jak wygląda leczenie entezopatii!

Jak rozpoznać entezopatię – objawy i badania  

Entezopatia, czyli zmiany wynikające z przeciążenia mięśni lub ścięgien, to m.in. schorzenia takie jak zapalenie więzadła rzepki (kolano skoczka), zapalenie rozcięgna podeszwowego, czy ścięgna piętowego. Są to często spotykane urazy, zwłaszcza u sportowców i amatorów intensywnych ćwiczeń. Osoby takie są szczególnie narażone na urazy. Pamiętajmy, że żadnego niepokojącego objawu nie należy lekceważyć, ponieważ entezopatie mają charakter postępujący i wymagają leczenia.

Udając się do specjalisty pierwszym krokiem jest rozmowa polegająca na przedstawieniu objawów. W przypadku entezopatii dolegliwości mogą być odczuwalne ze zmiennym nasileniem. Zdarza się, że ból pojawia, po czym mija, co trwa nawet przez kilka miesięcy, zanim udamy się do lekarza. Może dochodzić do dolegliwości takich jak:

• ból po dotknięciu, nasilający się po wysiłku lub trwający nieustannie;
• ból promieniujący na inne okolice;
• obrzęk w miejscu przyczepu ścięgna;
• uczucie luźnego, uciekające stawu, głównie w przypadku stawu kolanowego;
• trzeszczenie w stawie;
• niekiedy wyczuwalne przerwanie ścięgna;
• osłabione krążenie krwi w miejscu urazu;
• problemy w wykonywaniu ruchów;
• osłabienie mięśni.

Poza wywiadem lekarz zwykle zaleca wykonanie badania ultrasonograficznego (USG), które pozwala na ocenę zmian. Na podstawie USG można ocenić stopień ubytku w ścięgnach oraz rozpoznać ewentualne zwłóknienia.

Jak leczy się entezopatie?

W przypadku łagodnej entezopatii zwykle stosuje się leczenie zachowawcze. Zaleca się przede wszystkim stosowanie chłodnych okładów oraz przyjmowanie doustnych leków przeciwzapalnych. Najczęściej osoby po urazie przyjmują preparaty z substancją z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), ponieważ wykazują one działanie przeciwzapalne, a tym samym wspomagają zapanowanie nad dolegliwościami. W wielu przypadkach podaje się także sterydowe środki przeciwzapalne.

Przy bardzo nasilonych objawach wykonuje się zastrzyki z substancją przeciwzapalną wprost do chorego miejsca. Lekarz może zalecić także usztywnienie poprzez noszenie odpowiednio dobranych stabilizatorów. Zmniejszenie ruchomości, a tym samym odciążenie zmienionej chorobowo partii przyśpiesza regenerację.

Nierozłącznym elementem leczenia entezopatii jest rehabilitacja. Seria odpowiednio wykonywanych ćwiczeń wspomaga leczenie, a także zmniejsza ryzyko ponownego wystąpienia zmian przeciążeniowo-zwyrodnieniowych.

W skrajnych przypadkach, gdy leczenie zachowawcze i fizjoterapia nie przynoszą pożądanych efektów, konieczne może okazać się wykonanie zabiegu chirurgicznego.