Dziecko chodzi na palcach – czy to normalne?
Proste stawianie stopy począwszy od pięty poprzez część środkową i palce jest prawidłowe i pozwala na zachowanie pewnej stabilności podczas wykonywania ruchów. Zdarza się, że małe dzieci rozpoczynają kroki nieco inaczej – chodzą na palcach. Czy takie zjawisko jest normalne? Co zrobić, gdy sposób chodzenia dziecka wzbudza w nas niepokój?
Jak chodzą dzieci?
Pierwsze kroki dzieci stawiają zwykle między 10-15 miesiącem życia. Chodzenie jest dla dziecka nowym doświadczeniem, które dostarcza do ośrodka równowagi sporą ilość bodźców jednocześnie. Pamiętajmy, że na chód składa się nie tylko praca stóp, ale koordynacja całego ciała.
Chodzenie dla dzieci jest więc ogromnym wysiłkiem, a pierwsze kroki stawiane w życiu bywają dalekie od ideału. Zwykle nie ma niczego dziwnego w upadkach, utracie równowagi, czy chodzeniu na palcach. Eksperymentując dziecko stawia kroki na różne sposoby. Ustawiając stopę na palcach, przedstopiu lub na całej podeszwie maluch ma szansę na samodzielne wypracowanie odpowiedniego chodu.
Kiedy chodzenie na palcach jest normalne?
Chodzenie na palcach zwykle dotyczy dzieci do drugiego roku życia. Najczęściej maluch chodzi naprzemiennie, czyli większość kroków wykonuje prawidłowo, a sporadycznie unosi się na palcach. Powodem chodzenia na palcach może być dziecięcy entuzjazm – gdy maluch z czegoś się cieszy, zwykle staje na palcach. Stawianie stóp na palcach może dotyczyć także dzieci, które uczyły się chodzenia w chodziku.
W miarę rozwoju malucha chodzenie na palcach zwykle zanika. Dziecku może zdarzać się stawiać ciało na przedstopiu również w późniejszym wieku, co jest prawidłowe przy sporadycznych epizodach, gdy dziecko potrafi już układać stopy w odpowiedniej pozycji.
Kiedy chodzenie na palcach może wzbudzać niepokój?
Sporadyczne chodzenie na palcach zwykle nie jest powodem do obaw. Co więcej, dziecko często wybiera ten sposób chodzenia przez kilka miesięcy po postawieniu pierwszych kroków. Nie warto w tym czasie na siłę nakłaniać malucha do stawiania pełnej stopy. Dziecko musi mieć szansę na samodzielną naukę.
Szczególną uwagę należy zwrócić na dziecko, jeśli poza chodzeniem na palcach obserwujemy inne nieprawidłowe zjawiska, jak np. częsty ,,siad w literę W”, czyli siedzenie na pupie z nóżkami zgiętymi w kolanach i stopami wysuniętymi na zewnątrz. Powodem do zastanowienia się jest także brak postępów podczas nauki chodzenia.
Nadmierne chodzenie na palcach może wynikać z nieprawidłowości w budowie anatomicznej, takich jak przykurcz lub skrócenie ścięgna Achillesa. Zdarza się również, że sposób chodzenia wskazuje na choroby, m.in. na autyzm, porażenie kurczowe, dystrofię mięśni, nadwrażliwość dotykową podeszwy, czy ADHD.
Kiedy warto zwrócić się o pomoc? Zawsze, gdy mamy wątpliwości. Nie musimy od razu udawać się do specjalisty. Wystarczy wspomnieć pediatrze o naszych obawach podczas rutynowej wizyty kontrolnej.
